Nakarat x2:

Görmese gözlerim içten içe yanarım,
Kanarım. Gelirim kapılıp yine ben,
Yine yeniden bilirsin koşarım,
Sensiz yanarımi,donarım kalakalırım.

Verse:1

Sevgiyi ektim nefret buldum nefreti biçtim sen çıktın,
Her gece geçtim kapının önünden bir umut baktım pencerene,
Duvarlar hala üstüme üstüme geliyo bu paranoyalardan bıktım,
Sensizlik uykusundan uyanamamam sence neden ?

Neden bu deprem ? Neden bu yıkım ? Bu enkazın çıkışı var mı ?
Gittin! boğazım düğümlendi sustum kalbimde sıkışıp kaldın,
Bu yolun sonu karanlıktı biliyorum yanmakta ölüm de vardı,
O kadar çektim ki sayende derinleşen acılarım görünmez artık.

Bugünde yoksun,dünümde vardın yanımda yoksun içimde var !
Bana mutluluk o kadar yabancı ki artık sadece geceleri içince var,
Küllerimizden yeni bir aşk doğar sana içim yanar,
Belki bir bakışına tav olur da tekrar bu zavallı döner sana.

Geceyi gömer sabah güneş doğar,söner mum,
Sevmek değil senden yüzüme bir kere gülmen son arzum,
Seninle kurduğumuz hayaller başkasıyla gerçek olursa,git !
Bil! O vakit bende bittin .

Nakarat x2:

Görmese gözlerim içten içe yanarım,
Kanarım. Gelirim kapılıp yine ben,
Yine yeniden bilirsin koşarım,
Sensiz yanarımi,donarım kalakalırım.

Verse 2:

Buralar bana dar,tükenir nefesim,
Al, at denizlere gömülsün izleri,
Ben izlerim bir hayalin içinde bizi.

Zor değil alışmaktan sonra,
Karşında bırak onuruyla o da kanasın,
Artık yalanı dolanı soran yok,
Al bir başına kendini umutlan,koş.

Bir yolu çıkar hiç düşünme,git sen,
Bir yolu bulur elbet değil hiç dert,
Yürürsün aşka;başka yollarda,
Bilmeden düşersin,kalkarsın.

Hemen git,bunu bilemezsin sen hiç,
Seçemez gözlerin görmeyi asla yalanlarını.

Nakarat x2:
Görmese gözlerim içten içe yanarım,
Kanarım. Gelirim kapılıp yine ben,
Yine yeniden bilirsin koşarım,
Sensiz yanarımi,donarım kalakalırım.