Her şeyi tam anlattık da, biz yine yarım kaldık.
Herkesi anladık ya, yine biz yalnız kaldık.
Bize her şeyi öğretmişler, yalnızlığı esgeçmişler.
Gece ince mevzu derin, bak yine biz bize kaldık.

Kimi var aşk çukurunda, kimimiz gurbet elde.
Kimi var sevileni kaybetmiş, kimi ekmek derdinde.
Kimi var hiç kimsesi yok, tokatlar ensesinde.
En acılı ölüm yaşamak ya, inadına yaşadık bizde.

Güzel günlere gelince kaptan, indir buraları pek bimem.
Daha var otur sen, dediler yine biz hevesliyken.
Kendi düşen ağlamaz da, kimse kendi düşmez.
Nasıl gülebilir insan, şans bile yüzüne ağlarken?