I. VERSE ,
İki bahar geçti kadın Gel ve artık insaf et !
O da olmadı son kez tek bi şans ver .
Biliyorum olmıcak , biliyorum gelmicen
Ve yine biliyorum seni hiç bi türlü elde edemicem..
Bu şarkılar gel diye değil !
Aşkı kenara atıp öldüğüm içinde değil !
Çünkü, sen ben olduğum hiç bir masalın içinde değildin.
Aşkı rezalet saydın beni de aciz itin teki !!
Ne kadar iç çeksem de, ne kadar küfür edip kendime hakaret etsemde,
Resmine dalıp ne kadar içsemde,
Biliyorum gelmicen ..
Biliyorum bende ki bu aşk bitmicek.
Kalbini senden alıp yanında götüren o it !
Benim yerimi benden alıp yine çekip giden de o it..
Peki her şeyi o yapmışken.. Neden bu masal da tek suçlu kalan benim be ?
II. VERSE ,
Bu gece bardağın boşluğunu gözlerim dolduruyor.
Aşkı kenara koydum sessizliği dolduruyorum.
Ne kadar koşsam da peşinden olmuyor be !
Sanırım yazılan kader bu...
En kötüsü de umudum kalmadı .
2 yıldır geliceğine dahir bir duyum almadım.
Onunla mutluyum ben arama dersen anlarım,
Lakin ağladığını duyarsam o iti ipe takıp sallarım !!
Hayat zor bu aralar bir de yokluğun derde atlıyor.
Elde de kalmadı bir şey gün geçtikçe hamlıyorum.
Seni aradığım her sefer de ağzım bantlanıyor,
Sana yazdığım her sefere aşk ve hüzün saklıyorum.
Aşkını da al git kadın matem kaldıkça artıyor.
Yokluğunun cehennemden pek farkı yok..
Sevgilin gibi olamadım doğru !! Kimseye sarkmıyorum,
İlk buluştuğmuz yere onla gelme be !!! Başka park mı yok ?