Sol yanımda bayılan bir çocuk gizli
Sisli perde arkası çocuk geldim soluk gittim
Sonunda manzara yoksa yürümeyi tercih etmem
Sorgulama beni yillardir kendi kafama gittim
Ruhum boğuk deniz zaten gelme
Bu dalgalar rüzgara bile soğuk gelir
Açık açık yazsam neden bu kadar dertlisin
Sence ben dertlimiyim dertmiyim dert etmiyim dimi lan?
Biliyormusun çocuk kadar güzelsin hala
Yokuşun tepesindeki caddeydi kavgam
Geleceğime yıkık bir köprü çizdim
Bacası tüten evler kadar gerçektim
Belki yarın giderim hadi artık yorma beni
Dostuma huzurlu görünsemde boşver lan sorma beni
2 dakika önce sana nefretimi anlatıcaktım
Kalemi tutmaya bile cesaretim yetmedi


Valeyle öğrendim ben susmayı durup konuşmamayı
Herkese karşı açmam telefonu boşuna aramayın
Kim dediyse der öylesine karalamayı seviyorum
Deniyorum senin kadar olmasada s.ktir et nasıl olsa
Senin sevgilin sol masada beni dinleme içlenirsin
Aklına gelir çocukluğun dertlenirsin dert krizi
Kulağıma fısıldama yorulma
Ben bırakırım kendimi saçlarının akdenizi

Yorgunum bugün sustuklarıma
Kurguladığım her şeyimle yorgunum
Baya bir dargınım hayallerimde bile gerçek olmayışına
O kulübenin ne çatısı var ne bir penceresi
Gök üstüme çöküyor gece bogazima bana sakın dokunma.
Çok mu karşı geldim tabiata
Ama rüzgara değer çünkü insan sıfatını yüklediğim şu kumları
Bir nefeste ordan oraya savuracak kadar güzeldin
Peki anladım yağmurun aşkını bulut anlar
Koskoca tabiat rüzgara aşık rüzgar nasıl beni anlasın?
Şimdi tüm bedenimi hangi dalgaya birakıyım çok düşünüyorum
Şimdi kafami hangi kayada parçalayayım bana sakin dokunma
Yorgunum.