I Verse
Hangi hayatı biliyorsun burdan başka ?
Tabi sizin için dedikodunun yeri ayrı, tadı başka.
Şahsın hayatına yönelik hicivlerini kendine sakla,
Çünkü bu yorumlarınızın hepsi gerçekten çok saçma.
Onun hayatı onu bağlar senin hayatın seni,
Seni şimdi onları boşver onların zekaları geri.
Geri 'Yeah' dönük hayalleri, onların düşünceleri,
Aynanın karşısına geçip biraz düşün be herif !
Çığrımdan çıkarma beni ağır laflar ediyorsun,
Şayet böyle devam edersen sana kalmaz güven şuurum.
Tenkit hastası olmuşsun git biraz iç şurup,
Şurup sevmiyorsan hap at masanın üstünde şu su.
Nasılda yapıyorsunuz bunları kafanızda kurup,
Ama hiçbiriniz bizleri anlamıyorsunuz.
Hiçbiriniz anlamıyorsunuz,
Hiçbiriniz...
II Verse
Hiçbir zaman hiçbir kimse sizin köleniz değil,
Şimdi onları anlatmayı boşver biraz kendine değin.
O kadar saçma ki yorumlarınız hiç anlamlı değil,
Engellilerin anlattıklarında bile anlam derin.
Böyle şeyler yapıp kendini iyi niyetli sanma,
İyilik yapmayı beceremiyorsan bari kötülük yapma.
Bekliyoruz seni hadi yanımıza gel; ama
Sakın onların yanına gidip kötülüklere sapma !
Katılaşmış kalplerinizi sevgiyle yumuşatın,
Böyle katı kalpli fakirlerin önüne bir kaç kuruş atın.
Böyle kişilerin yeri her zaman bir üst çatı,
Dilenmeye devam et sana da gülsün kuzey batı.
Hayattan soğuttunuz bütün beklentileri,
Bunların hepsi yatıp kalkıp 'Hayat' demeniz gibi miydi ?
Hayattan ne beklentin olabilir ? Bak bitti gitti,
Şimdi sen söyle dostum; 'Hayat dediğin' nedir ki ?