Gülün boynu bükük ve durağan bir gün bugün
İçilen şaraplarda gecenin yorgunluğu dolaşıyor
Vahşi bir fırtınanın faytonlarına binmiş melisa...
Hüzünlü gözlerinde şehvetin dudak izleri var
Melekler yollanmış ona
Aşka yenik düşen kalbine;
Şarkılar dikmek için ağlıyor melisa...
Tutku ve acı...
Ölüm ve yaşam gibi birbirinin arkadaşı
Elde kalan hatıralar;
Beni gözyaşına yaklaştırır melisa...

Sevdalar kanatlanıp uçarlar
Sevdalar ölmez göklerde yaşarlar

Derin yaralar açılır her uyanışta ruhunda
Yollarına çıkar geceden kalma kalabalıklar
Gemici fenerlerinin ışıkları altında bekler melisa...
Ebemkuşağı teninde güneşin ayak izleri var
Işıklar yollanmış ona
Ateşe yenik düşen kalbine;
Yağmurlar ekmek için ağlıyor melisa...

Acının bir köşesinde ilk gül;
Diğer köşesinde son gül.
Bir ben;
Gözü yaşlı sevgilerin ebedi bahçelerinde büyüyen
Bir de melisa...

Sevdalar kanatlanıp uçarlar
Sevdalar ölmez göklerde yaşarlar...