Yine elimde kalem 279 gün nedeni kader
Beni unutman en fazla 22 gün sürer
Hayallerini içindeki değil göğüslerin süsler
Kardeşimle beklerken karşımda gülen
Bir kızdan ne bekledim gözlerinde sürmen
Sadece 1 gün sürdü gözlerimden düşmen
Gözlerinin denizinde bir taş olup sekmem
Çocukların dillerinde Buğra ile Merve
Efsane olmuş benı bırakıp da gitmen
Derken anladım en büyük günahmış sevmem istediğin oldu bak hastalığımı yendim
Bu aşk denen illeti nefretle serdim
Bir gün kapını açtığında görceksin geldim
Boktan bir hayaldi ama sende sevdin
Umutlarımı kanla yıkayıp yağmurda serdim
Yaşatmadı beni o kahbenin bedduaları
Döndürmedi geri ettiğim onca dualarım
Başkası için anlamsız sadece et dudakların
Hayalimden bir dilim gelinlik kaldırdım duağını
Sus yine başımdan aştın ve haddini aştın be
Kaçtım de kandım sense kansız kalbimse bu durumdan fazlasıyla rahatsız
Zor değilmi tek merakım buydu
Gidişinle yağmurlar dahil tüm evren sustu
Midesizliğin şaşkınlık veren bir olgu ve sondu
Mutluluğun değilde unutabilmen koydu
Rahatsız ettim geç olsada bitti
Yeni anlıyorum sevgilim bir kahpeden bile sinsi
Kokladığın her tene benim kokum sinsin
Aferim bir eğlenceydim unut gitsin