Bu bir şarkı değil ağlamaklı bir roman,
Duyman kâfi değil okuman gerekli
Koskoca katrede bir zerre ve bir hologram
Görmek kafi değil anlaman gerekli
Hücre bir umman bu ücra bir dünya
Sırat köprü değil Filistin'de bir bomba
Ruhum Fatma Girik filmi kadar karanlık
Günüm sanki Şemsi Tebrizi'den bir kıssa
Bu odada ben yalnız
Eğer sen yoksan
Bir başıma ben yalnız
Gerçekten varsam
Karanlığım bile huzur benim ben evvelimden razı
Yok bu derde derman amman dermansızlık kârım
Karanlığım bile huzur benim ben ahirimden razı
Yok bu derde derman amman dermansızlık kârım
Bu bir şarkı değil zatıaline bir mektup
Spontane yazılmış kendimi komple unutup
Kelimeler bir cümle sayfalar kitapta olsa
Okuman kâfi değil soluman gerekli
Duydukların bağlamanın ağlayan inleyişi
Dut ağacının vatanından ayrılış serzenişi
Ey insan yaşamadıysan ayrılık acısını
Sana ne dut ağacı ne saz ne de söz gerekli
Bu odada ben yalnız
Eğer sen yoksan
Bir başıma ben yalnız
Gerçekten varsam
Karanlığım bile huzur benim ben evvelimden razı
Yok bu derde derman amman dermansızlık kârım
Karanlığım bile huzur benim ben ahirimden razı
Yok bu derde derman amman dermansızlık kârım