Verse 1:
Erkeğim ben ağlayamam çekilip bi' köşeye
Dertlerimle anlaşcaksam bilsinler
Ben ölmeden bırakcaklar peşimi, istemiyom eziliyim,
Hayatımın belirsizliği sükunet tek istediğim, az da olsa

Zaten yarın şansı zorla faslı, zorla faslı
Yaratmıyom geleceği, radikal bir karar aldım
Özgüven, göstermekten ziyade
Cahillikle paralel ki görmedim ben öyle şeyler

İç sesim der 'dikkat et!” Aah!
Bıktım artık bundan, git bi yer bul kalcak
Çünkü sınırlar var burda, kurallar da saçma
Aslı yok hiç olanların, yakın durmam kaçmalıyım

Hiçte ait olmadığım bu ortamdan. Aah!
Uzak kalmam gerekir, kendim olmak istediğim
Bi' hayatı seçmeliyim, izninizle işinize yaramam ben
Sefaletin içindeyken kendim gibi ölcem.

Nakarat x2:
Sorun benim kendim olmam taleplerim çok naif
Para şöhret rüyasını 13'ümde görmedim
Yirmi üç'üm sığ biraz ve endişeli baktığında
Rol yapıyom güçlü gibi başka şansın yok Milis

Verse 2:
İtirazsız kabullendim olan bitenleri
Ben batırdım herşeyi, selam olsun yitenlere
Üzgün değilim, sade boşluk hissettiğim
Yakın kaybı gibi, alışınca hissedilen pis bi' hisi

Taşıdığım gerçeğini, saklamadım hiç ben.
Özetidir belki bu his hayatımın bilmem
Emin olmamakla eş değer kaygılarım
Zira hastalığımın reaksiyonu bunla alâkalı

Diye bahseder, doktorum. 'Hıhı” yapıp al reçete kaybolup
İmasıyla, naş çocuk, siktretsem.
Daha da fena, inan bana kıvranmaktan uyuyamam
Düşünceler kemirirken, kaldıramam yalvarmaktan.

Durmasına odaklanmak zorlayacı
Tek taraflı düşünür o bırak gelsin naraları,
Fiyaskoymuş gerçektende
Üzgünüm! Açma eski sayfaları

Nakarat x2:
Sorun benim kendim olmam taleplerim çok naif
Para şöhret rüyasını 13'ümde görmedim
Yirmi üç'üm sığ biraz ve endişeli baktığında
Rol yapıyom güçlü gibi başka şansın yok Milis