Nerdesin be anne bölündü uykularım
Veremiyorum şarkılara o eski duyguları
Ben anlattım onlara onlar ise sustu bakıp
Herkes soruyo şarkılara nefreti kusturanı
Kiminin yüreği keskin kiminin usturası
Ve doğruyu söyleyen herzaman dikilip suçlu kalır
Küçükken şekiller yapıp doldururduk puslu camı
Babam bizi evde yanlız bırakınca derdi uslu kalın
Poyrazın öldüğünü duyunca dondu kanım
Yazın ortasında tüm çiçekler soldu bakın
Ve o an durdu zaman mutluluğuma kanca takıp
Dedimki mutsuz tarafıma gülüşlerimi harcayalım
Babama affım var istediği evlada sahip değil
Üzgünüm sandım ki beni biri bigün sahiplenir
Şuan gülüyosam eğer mutluluğuma dair değil
Hayatımda olan herkese metehan laik değil.