Bak bu sözlere seni nedenli altın armamı taktık göğsüme
Raptakı fikrim bu bu kenttekioluşum ne kadar ölüşün bu
Göz görmez kalpteki fabrikam üretir şükür ki kalem tutar bu elim
Yazar harcadı bak bu düzen meçhul olmuş temeli adaletin
Yırtıcı kuşlar gibi üşüşen bir insan ordusu oyun bu konsolu değil
Nefes kadar gerçek şakak gibi seni ele veren bu ürkek
Maya takvimi gibi senaryolar üretip bizi uyutan bir gerçek peşinde koştur dur
Yada dur kaldır perdeyi kalbin iman nur
Yer kalmadı gönülde sevgiliye adım atamadı dünya sevgilinse
Kefende bir cep bulamadım ah nedendi, bu kadar endişe ölüme
Bir fidandı tamam bu gerçek bir çiçek bu kokan bu cennet
Çabalamakla ele geçecek meyveye tadımat huzur bu gerçek test et
İzlemekte seni birileri hadi diri bu bedeni tut ayakta ama kalp çıkmazda
Tek şans intihar mı kolay mı yok olma ey eşrefi mahlûkat
Sendin evren sana serilen yol saman yolunda bozulan arabanla
Kalakalma sarıl ki kitaba kitap alsın yanına
Gök kuşağının renkleri gibi efsaneye kanmak senin harcın
Şeytan yolu Darvin tezi gibi batıl kan döken adama çardak orda
Yaşamak mı ölmek mi bak orda kurşuna dizilecek adama
Sorulmadı el açıp semaya bir kez şükret sabrın sonu selamet elbet
Yanlış
Yanlış yollar bizi dize getirecek ancak bu sürüm insanı hatalı gerçek
Kabul etmek geçse de kalpten es geç