Bir zamanlar suriye sınırında
Barak yöresinde yaşıyan geçimini
Kaçakçılık yaparak kazanan topal abdunun
Uzun zaman erkek çocuğu olmaz
Gün gelir yüce allah ona bir
Erkek çocuğu nasip eder adını
Muhammed koyar topal abdu
Oğlunu öylesine severki beş
Altı yaşlarına geldiğinde
Onu yanında hiç ayrımaz
Bu arada abdonun vur emri
Kertil karakoluna iletilir
Bir gece vakti topal abdu oğlu
Atın terkisinde kaçakdan dönerken
Jandarmanın mavzer kurşunu
Arkadan önce küçük muhammede
Sonrada abdonun sırtına saplanır
Oğlunun cansız bedenini kuçağına
Alan abdo önce bu ağıtı yakar
Sonrada kendiside ölür
Aman çıksam yazdamına oğlum muhammedim
Yaz gelir ne ola tamam bir haber görsende
Küçük oğlum bizim aşiret tez gelirmi
Aman o kerti jandarmalıra hele küçük oğlum
Bizden vaz gelirmi vazgeçermi aman dumana
Küçük oğlum dumana dumana dumana ey
Aman atlarım örükledi çayır ile çimene
Hele bir evden çifte cenaze çıkarsa
Gidin bakın çoluk çocuk vurana
Oy oy vurana oy oy oy
Aman kalkın gidelimde yavrum muhammedin
Boru sesi var tamamı vuruldu benim küçük oğlum
Bizim aşirette yası var hele bakın aşirete
Tamamen başdan karalara girmişte küçük oğlumun
Yassı var aman drama küçük oğlum drama drama
Amanın kan ellerimizden baştan ayağa
Oldu kan bir evden çifte cenaze çıkarsa
Gidin bakın çoluk çocuk vurana
Oy oy vurana oy oy oy
Aman dumana da dumana küçük oğlum
Dumana dumana dumana dumana
Zaman taş düştü yeri yakar muhammedim
Oğlum kime ne bir evden çifte cenaze çıkarsa
Gidin bakın çoluk çocuk vurana
Oy oy vurana oy oy oy.