Kimi sütten çıkmış ak kimi pırıl-pırıl pak
Kimi insana benzer zikri alçak mı alçak
Kimi dinden firari
vicdanından kayıp hak,
Kalubeladan gelmiş insanları kim tanır
Dönüp baksak aynaya aynada
yüz utanır
Kiminde ar kalmamış
kiminde yatacak yer
Kimi çalar geçinir
kiminde altındır ter
Kimi evrene talip kimi
bir lokma ister
Kiminin sofrasına gelmeye
tuz utanır
Dönüp baksak aynaya aynada
yüz utanır
Kimi üşür soğukta
kimi yanar tatilde
Sorsak hepsi inanır
kiminin yalnız dilde
Su para ekmek para
bari şefkat sebil de
Görse bizi ölenler
daim kalacak sanır
Dönüp baksak aynaya aynada
yüz utanır
Kimi sahnede farklı
kuliste farklı oynar
Kimi mazlum görünür yüreğinde
kurt kaynar
Kimin içinde buz kiminin içinde nar
Et ve kemik yığını sonun
nere dayanır
Dönüp baksak aynaya aynada
yüz utanır
Kimi yetim sırtında
kimi kimsesiz avlar
Kimi kandırdım bilir
nefsi kendini tavlar
Kimine hazırlanır
cehennem süsü lavlar
Kimiler her devirde
başka renge boyanır
Dönüp baksak aynaya aynada
yüz utanır
Kimi Rabbi terk eder
beşer önünde çöker
Kimi makam uğrunda
cehenneme yük çeker
Kimine haram zehir kimi insana şeker
Bu gaflet uykusundan kim ne
zaman uyanır
Dönüp baksak aynaya aynada
yüz utanır
Ya biz nasıl bir haldeyiz
Hayırda mı şer de miyiz?
Özümüzden uzakta mı?
Doğru olan yerde miyiz?
Yaratılan her insanı
Sevdik mi yaratan için
Kendimizce hesap edip
Sorduk mu bu gaflet niçin
Düşündük mü yaşlanmayı
El verdik mi bir hastaya
Belki bu gün belki yarın
Bizde gireriz tahtaya