mutlu sonla bitecek bir masal bekledim hayat boyu
yaşadıgım yerlerde anılarım bırakmak cok zordu
göç vaktim ne zaman gelir yaşam beni yordu
zorda kalan bır beden çöktü kimse görmeden
karanlık bitermi bilinmez sorunlar hiç mi hiç çözülmez oldu
insanlar geçim derdi derken kovalanan oldu
savaş mı barışmı bitecek elbet dünya sonu
yaklaştıgım yer yıprattıgım bir ömür ayrı yönü
dönecek olan dünya hep biz döndük hayat boyu
yoktu bence kalıcı bir yol yaşam suyu
tekrar tekrar umut almak uzaklardan yuttum içimde tozu
bir beni bırakmayan gölgem birde bendim sevdim bu oyunu
alışınca kafama takmadımda unuttum hayat sonunu
anlatılmak ıstenen sadece gelecekti hepte öyle kaldı
dertler kederler anlatılmaz hayaller şimdi benide aldı
götürdü benı uzaklara geçmişim gozlerımın onunde bır masaldı
pembe ruyalarda vardı tabi hayat akışında şimdi geride kaldı
umutlar tükenmeyen en son şeydi şimdi bitti.
sahip oldugum bu beden benim de saklı
roller maskeler sahte dostluklar beni benden aldı
şimdi yalnızım kendıne cekıldı butun zamanlar gölgeler orda kaldı
acının surlarında ateşler yaktık vuruldu şehirler soluksuz kaldık
kendime bendime sahip çıkamadım bir zamanlar
hep o göreyim diye düşündüğüm rüyalar
göremez oldugum o anlar aklımda saklı kaldı
engelimi aştım bu gece döktüm deftere sarıldım bu gece kaleme
anlatamak ıstedıgım bir an yaşa oda dönüştü şimdi cansız bir taşa
gözlerim sisli göremez oldum uzaktan kurtulamadım tuzaktan
Allah razı olsun beni halimi sorandan
şimdi unuttum bu bedeni yorandan onunda canı sagolsun
şimdi benı yanlız bırakan dostum oda varolsun