Verse1

elinden alırlar ne güzeldi eskiden o tavırlar
çocuksun ya toz pembe ezgilerden arınmak
zor gelir ve kanattığın dizler hesabını
çeken anne olur üzme onu eskilerde kalırsan

bırakın ateri kasetlerini bana ayrı heycan hepsi
deiştirmek sorun, dert para çocuk ne bilsin
elinin kiriymiş evimiz griymiş
kaldırılmış rafa sevdiğin oyuncak yapılırken temizlik

parkta oynayan çocukla arkadaşlık evresi
bi oyun döner tanışmanla tamda başta ebesin
herkes saklanır açtığında gözleri
yanında yoklar işte ara bul canla başla neylesin

o yaşta sersefil kalırsan bi kaldırımda
yanına gelen dostun olur sevinirsin aldırınca
sıkıca tut verdiği eli eller almasın
ve kalktığında ayağa farkeder sen bi başkasın

Verse2

o çocuk büyüdü bak yapıyo şimdi tahsilini
geçmişten gelen başağrısı dikti aspirini
surat as giyinip bayramda kaç kişinin
elini öptün aldığın bu tavırlar ne az diyemi ?

şeker yada para vede tekerlekten araba
bağlasan da karaları tut biraz ağlama
tuz biber yarama dedim ama yaramaz
bi çocukken uğraşılmaz napıcaksın acaba

git bi gazete al dediler ilkti aşk falan
o zamanlar sokakta ihtirasta var
sende başkalaş bıraktığım gibi
kalan çok az şey var şimdi söyle nerde arkadaş

vardı taso kavgası şimdi tasa dert nasıl
vede masa kankası olup asıl ona yanıp dert
bunaltmadan ayıkken söylediğim herşey gerçek
ne ara büyüdün yaşını sayıp gel