Verse 1: Kodes Kahra
Akıl dilim dilim ve tek bir derdim ekinoks.
Göründü emin ol! Hip Hop bebek bu biberon!
Yok yok! Böyle double falan basmayacağım.
Aslında bu şarkımda pek de uyak kasmayacağım.

Sen, hiphopta bilindik bir duraktın.
Günde kaç kez yapıyordun ki flowu nasıl bıraktın?
Dedim ki susayım, sonra biraz kusayım.
Uzaktan izledim ve dedim boş ver a**** koyayım!

Köle ve krallar yazılmamıştı kurallar.
Müzik tabi ki ciddi bir iş sonrasında duvarlar.
Duvarlar arası kalan metafor icra etmenin bir getirisi o
Ona diyorlar ego!

Kravat takan junkie, junkie takar kravat.
Görünen ambalajdır herkes biraz paravan!
Eğitil otuz yıl ve kriminalle paralan.
Bu işte para var, insanoğlu canavar!

Nakarat x2: Yüce
Beni duydular, seni de arayacaklar
Ve daha kimleri
Veda ettik yeni sanıyorlar
Burdayız dünden beri

Verse 2: Kodes Kahra
Kimine rubai, kimine paspal edebiyat.
Neden takıldı kafama acizane evveliyat?
Şimdi ne var? Geriye kalanlar ne kadar?
Romantizm kanla boğulur arda kalan gülleri yak.

Küllüğe bak dolup taşan küllüğe bak!
Takvim astı duvara insan harcanan şu günlere bak.
Bende duvar boş, çünkü ışık loş.
Her şey evren için kibrit alevi yani boş!

Tamam da nasıl yani?
Kodes Kahra demir bak silindi pası yani!
Stil bir merdiven ve geçtim orda seke seke.
Bende tırmanırım bolca kelime döke döke.

Kukla oyunu ben Geppetto!
Bak bu getto adımlar ve ritim yağdığında, binlerce adım var.
Biraz uzaktan izledim ve ekran karıncalı.
Sadece aynaya baktığım bu yüz sakıncalı.

Nakarat x4: Yüce
Beni duydular, seni de arayacaklar
Ve daha kimleri
Veda ettik yeni sanıyorlar
Burdayız dünden beri