Nakarat:
Yolun başındayım bak anne elimde bir çiçek
Ve gözlerimde nem hayat bu gelde resti çek
Anlatıldı kaç masal ve bende dinledim
Dönüpte baktım ardıma neredeyim bu ben miyim
Verse 1
Sular döküldü arkama yokuştu yollarım
Koşar be oglun annem korkun olmasın
Nasır tutarken ellerim özlemin unutturur gelip
Gecenleri rüyalarımda buluşurum seninle
Yalanlarımsa dizelenir önümde kör bıçak gibi
Kesip geçer ve kan çıkartmaz anlarım yalan kesipte geçti kör bıçakta kesmemiş beni
ve bir sabah sen derim hıçkırıkla uyanırım
Korkma annem oglun olacak elbet yüzünü güldüren
Göz yaşlarınla gurbete yolcu ettigin bir yigit döner
ve senden af diler yüzün güler
Dayan be annem bir gun hepsi mutlaka biter
Nakarat :
Benim yüküm mü çok ağır ben mi acizim
Bu kavganın için de yoksa çok mu sessizim
Bak büyüdü oğlun anne hayalleriyle yürüdü
Bilir yok yolun sonu ama dinlemez gider
Yolun basındayım bak anne elimde bir cicek
Ve gözlerimde nem hayat bu gelde resti çek
Anlatıldı kaç masal ve bende dinledim
Dönüpte baktım ardıma neredeyim bu benmiyim
Verse 2
Ayakta kalmayı sendin öğreten bana
Düştü hikmet ancak dostlarıyla kalktı hep
Gündüzüm gecemle yer değişti
uykusuz güneşli günlerimleyim Sözümü tutamadım ben anne
Vazgeçmeden penceremden Yolumu gözleyen
Gün olur çıkıp geLir diye bir umutla bekleyen
Kopar bi yaprak anne hayat takviminden
Belki birgün oğlun olur ansızın çıkıp gelen
Nakarat 2:
Yolun basındayım bak anne eLimde bir çiçek
Ve gözlerimde nem hayat bu geLde resti çek
Anlatıldı kaç masal ve bende dinledim
Dönüpte baktım ardıma neredeyim bu ben miyim
Benim yüküm mü çok ağır ben mi acizim
Bu kavganın için de yoksa çok mu sessizim
Bak büyüdü oğlun anne hayalleriyle yürüdü
Bilir yok yolun sonu ama dinlemez gider
Yolun sonundayım bak anne elimde bir çiçek
Ve gözlerimde nem hayat bu gelde resti çek
Anlatıldı kaç masal ve bende dinledim
Dönüpte baktım ardıma neredeyim bu ben miyim