Nakarat x2



Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım

Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım



Belki beni mahveden gülen suratındır

Size yansıtmaktan çekindigim perişan halimi

Anlatsam kesin duygu sömürüsü dersiniz

Tanıyın ben kulaklarınızdaki o dünyanın sahibi



Hakverin, kim kimin arkasında

Ülkemdeki yasa gibi dostluk bugun sacmadır bak

Dayanıcak duvarın var mı insan

Varsa onada eceli gelen köpek işemiştir yaslanıp kal



Lanet zaman, fazlasıyla hızlı derken

Yaşım 23e dayandı sonum ne hayır ne şer

Ve hastalıklar annemi babamı mahvederken

Benim kuru kalmaz inan göz yaşlarım parkelerde



Normal gelir yaşadıklarım

Dışardan bakınca oldugundan farklı giden hayatım iç açıcı degil

Saf tutun bana, küfür edin arkamdan hatta yüzünüz varsa bana bi satıcı deyin



Nakarat x2



Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım

Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım



Bi sorun mu var kağıda dök hemen

Huzura açım suan bir parça böl desem

Paylaşırmısın benle arkadaşım olurmusun yanımda

Helallik verirmisin şu zayıf adam ölmeden



Beynim, kurudu inan nikotinden

Ulan uğraşmaya zamanım yok bi tonikle

Yatışmaya çalışıyorum ne kadar zor olsada

Masamda bitirdigim birkaç şişe cintonikle



Gör desem halimi umursamaz kimse

Çıkar ilişkileriyle dostluk kuran basit platform

Duvarda gölegeler var bi çok halisülasyon görmekteyim

Ölen hücrelerden ağır bilanço



His yok ibre sınırı zorladı

Körelen nefsim beni mahkum etti bu odaya havasız ve sessiz

Avuç içlerim yanaklarıma sertçe dayanırken kurdugum hayallerime şu dakikada çektim resti



Nakarat x2



Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım

Geceler kabuslarla beni korkutma alışkınım yeter bi soluk alayım