Verse 1:
Uzun süre kaldım tekdüzelikle
Güneşlenmek istedim dalgaların sortisinde
Yalnızlık gölgesi ve nefesi ensemde
Kaçış yoktu maalesef başımı eğsemde

Yeni bir taarruzun arifesinde
Başıma gelenler korku filmi kalitesinde
Salon kapalı gişe, şaşılır bu işe
Süvariler toplanır kelam matinesinde

Nefs günahlarla tartaklanır
İblis sevaplarını yok etmeye yaltaklanır
Tatlı dilin, yılanı baldan sanır zehri tatmadıkça
O insanı tutunduğu daldan tanır

Mükafatı güçlü bir sabır, karşısında tetik tutuklu kalır
Şakağından geçtiği andır
Sabrın mermisi lâldir
Kalp gözü bedenine candır

Nakarat:
Emsali yok bu düzenin en garip hali budur
Asrın hatasını yapar insan en kati cevabı bulur
Dünya tepetaklak ab-ı hayattan bin kere medet umulur
Doğruya meyil etmek varken neden o kadar yanlış bulunur

Zor değil bilemezsen ben kefil olurum bak
Mütemadiyen anlamaz onlar sen iyilik yap denizlere at
Karşılık beklemek anlamsız dönmesini beklemek olmaz
Dönerse senin bu hak, dönmezse kara toprak

Verse 2:
Donuk bakışlar süzüldü pencereden
Cümleten gına getirdi yokluk bize sersem eden cinsten
Soluk benizler mi kaldı
Yoksa denizler mi bezdi şimdi zelzeleden
Bir zafer var ertelenen

İnsan vazgeçer mi tavadan ve tencereden
Fark eder mi onlar için sırra kadem gidenler
Çalan sirenler mi kötülükten frenler
Kalbi sefiller mi umut vaat edecek nesiller

Hep bir kumar oynanır, var ya da yok
İnsanoğlu ikileme tabi aç ya da tok
Kafası kendinden güzel ama beyni yok
Klavyeden sallamakta inan üstüne yok

Yargı sargı bezini evde unutmuş
Tecavüzcü elini mazlum kanına sokmuş, ahıyla kurutmuş
Olmuş olana bir çareyi sormuş kalp,
Ruh bedenini oymuş

Nakarat:
Emsali yok bu düzenin en garip hali budur
Asrın hatasını yapar insan en kati cevabı bulur
Dünya tepetaklak ab-ı hayattan bin kere medet umulur
Doğruya meyil etmek varken neden o kadar yanlış bulunur

Zor değil bilemezsen ben kefil olurum bak
Mütemadiyen anlamaz onlar sen iyilik yap denizlere at
Karşılık beklemek anlamsız dönmesini beklemek olmaz
Dönerse senin bu hak, dönmezse kara toprak