Verse 1:
Çabalarım sonuçsuz hamleler basit ve en kötüsü
Yaklaşınca zafere içine umutsuzluk çökmesi
Kolay değil bir kalbin hezimetini görmesi
Hayallerin bir anda kollarında ölmesi

Eyvah! Yine hüzüne boyanırdı silüyetimiz
Yok ki başka çaremiz
Atılacak adım kadar gelinse bile yeter bu sevgimiz
Çünkü bir kalemde silmeyiz

Herkes ektiklerini biçer ve bu düzen böyle gider
Yok mu başka alternatifler?
Bertaraf olan sonunda bir taraf olur dediler
Nerde şimdi hak, hukuktan bahseden zebaniler

Yükümü hafiflet, ağır gelir sırtladığım vebal ve onca külfet
Son günüm nolur biraz sabret,
Rüyalarda buluşalım şimdilik,
Eğer kavuşamassak benim hatam bu,affet

Nakarat:
Son günüm eyvah
Gidiyorsam eğer bunun sebebi vaaar
Çok denedim fakat olmuyor işte...
Yıkar beni bu pişmanlıklar.

Üzgünüm eyvah
Bir hayaldin benim için öylece kaaal
Ağlatır oldu bu şarkılar işte...
Sarar içimi yine hüsranlar

Verse 2:
Rengi seçme hakkı bulunmayan çiçektir.
Biz olmak zorunda bırakıldığımız şeylerden sorumlu değiliz
Aslında hangi birimiz sorunlu,
Mutluluk uzak fakat son günüm huzurlu

Solgun yüzüm ama beni ayakta tutacak sen varsın
Geçerliydi gerekçem
Ve kuvvetliydi sebepler
Gözüm kapalı razıyım bu savaşa yürekten

Neyin direnişiydi yapılacak tüm hamleler
Ne farkı var ki aşkların romeo ile julietten
Bazen razı gelinir yaşamın acımasızca gerçeklerine
Hayat öğretmenin kıdemliyse shakespeare'den

Anımsardım yüzünü çizdiğim bir resminden
Kalbim tecrübeli ve merhametli hepsinden
Gideceğim yol ıssız, karanlıktı sensizken
Seni yaşardım hep ve kaldım hayat dersinden

Nakarat:
Son günüm eyvah
Gidiyorsam eğer bunun sebebi vaaar
Çok denedim fakat olmuyor işte...
Yıkar beni bu pişmanlıklar.

Üzgünüm eyvah
Bir hayaldin benim için öylece kaaal
Ağlatır oldu bu şarkılar işte...
Sarar içimi yine hüsranlar