Verse 1:
Sarfettiğin acımasız cümleler
Yaşanmaz gülmeden, kaçarsan zulmederler
Tükenmiş düşünceler, peşimde onca dert
Ve şimdi ölmeden, gömülmem ölmeden
Görünmez yön veren ışığım sönmeden
Yaşarım görmeden, düşsemde çöllere
Ne farkeder çıksam bile göklere?
Yaklaş inelim en derinlere
Sevdiklerim son nefesleri ellerimde
Direnç kodlanmıştı genlerime
Bekle kendi kendine
Biter tantanalar
Anlayışsız insanlara derdimi anlatamam
Siz siz olun önyargılı yaklaşmayın
Kimseyi tam tamına kavramadan
Dur bakalım bi' kuduz it gibi bana havlama lan!
Ne kadar sevse de herkes her şeye katlanamaz
Güneş bulutlara saklanamaz

Nakarat x2:
Bu yolum neden uzun yaşarken uykusuz?
Çalarken benden huzur utanmadığın onur sussun
Yokuşta soluksuzum konuşma nolursun
Yakında gelir sonumuz notumuz olumsuz

Verse 2:
Paramparça bedenler, ödendi bedeller
Yaranı deşerler mi yakarırken geceler?
Bakarlar tepemden yakamdan çekerler
Ve yapanlar ne kâr eder?
Habersiz ecelden, kaybettik ezelden
Biz kalplerinden bezenler
Niyeti sezerler utancın yeter derken
Konuşmayı seçerler
Yumruklarını sık ve kabuklarını kır
Hayat der ki 'vermiceksin yamuklara bi' sır”
Verin tabutlarınızı, silin çamurlanızı
Her gün kandırıldık zaten sahte avuntularınız
Derken hakkını ara lütfen helal et hakkını bana
Ya da bak dalgana zaten bahtım kara
Bu da yetmez gibi kalbimie açtın yara
Her gün kendini sattın şaştım sana
Cömert değilsin şarkın kadar
Dinlerken bunu bascak kalbine çarpıntılar alnın kara

Nakarat x2:
Bu yolum neden uzun yaşarken uykusuz?
Çalarken benden huzur utanmadığın onur sussun
Yokuşta soluksuzum konuşma nolursun
Yakında gelir sonumuz notumuz olumsuz