Ben doğruyu bilmedikçe şeytan oldu hep karda

doğruyu öğrendim ve şeytan öldü efkardan

içimdeki çocuğun seri katili benim,

kendimi öldürdüm hergün hergün tekrardan.

ne aşkı anlayabildim ne anlatabildi biri bana,

ne aşkı verebildiler,ne olabildim gidip alan

dışım tek parça ama parça parça içime bak

o yüzdendir mutluluk,sadece içince var

sadece içim kanar,sadece içimde var

hayatın üçlüsünü sar vede içimde yak.

belki çok uzaklarda aradığımız o huzur ve

yapmak gereken tek şey sadece gidip almak

sen bilmezsin dışardan içimde ne yaralar var,

belki bu yüzden hazetmedim hiçbirzaman yaradandan.

yeter artık hayatına önüne bak derken

güçlü bir ağrı bastırır babamın terk ettiği yerden



Ve ben dedim kendin için birşey yap

sallanamadın birtürlü hayat kırık bir salıncak

pişmanlık tuzağına düştüm düşeli

ne dünden kopabildim ne bakabildim yarına

anlatamadıkça konuştum hep kendimle

bıkmıştım lan oysa ben en önce kendimden

anlattım aşkları hayatı ve sokakları ama

cevap yoktu sustum hep,herkes derken derdin ne

bazen birşey gelmez elinden

anlaşmış gibi tüm dünya üzerine gelirken

ve sanki kendimle anlaşmışım gibi

hep yanlış insanları kazıdım yüreğime derinden

kaybettim hayat gözlüğünü hiçbirşeyi seçemem

yıktım tüm umutları herşeyi pas geçerek

son sürat bas genede herşeyden vazgeçtim

artık kaçmak çözüm,terketmek herşeydir