Hadi çek bi sigara piç oldu bu gece
Bu şehri yazarken kırık kalemle
Ya da kaçıncı kadeh söyleyin hadi
Susturun beni olay çıkarmadan

Taşı toprağı altın olan bu şehir
Bi bize mi eksik yaptı hayatta
Neden hep suçlu rolünde biz varız
Neden kelepçe bizim kolumuzda

Size göre cennet olmuş İstanbul
Buraları bana göre bilmiyonuz
Duymuyonuz gecenin seslerini
Bizi kuytu köşelerde görmüyonuz

Ve biz her gece burda dumanlıyoruz
Çektikce kalbi zorluyoruz
Her dumanda hayatı geriye sarıp
Seninle aynı acıları yaşıyoruz

Bu karanlık sokakların içinde
Bir torbacının verdigi malla
Kafamı zorluyorum unutmak için
Cebimde beş kuruş kalmayana dek içiyorum

Bi anda değişiyor dünya gözumde
Ve anlıyorum artık her şey hayaldi
Uğruna can verdiğim insanlar
Daha demin benim için ölmedi mi?

Farklı semtlerin çocuklarıyız
Ama derdimiz aynı bu şehrin içinde
Yavaş yavaş eriyoruz zor olsa da
Kabulleniyor yürek yok olmayı

Temeli yalanla yapılan dünyanın
Neyine güvenipte yaşıyorsun lan
Yok olmak için varoldu bu dünya
Sense bi topraksın bunu unutma