***HAYLAZ***
her geçen gün özlemekten tükendim be nerdesin
her gecem seninle başlayıp seninle bitmesin
yorulmuşum ben bu yolda bitmişim ben annecim
yeter tükendim artık ahı tuttu zalimin
karanlıkta kalmışım bak ışıklarımı yak benim
çareler içinde çaresizdi benim düşlerim
şimdi ayyaş olmuş sokaklarda senin serserin
ne haldeyim bi görsen yarınım kayıp benim
inanmazdım harbiden bi gün gelirsem aklına
son sözün acıttı kalbimi kırdı adeta
nasıl yaptın anlamadım yazıktı aşkıma
şimdi bedduam dilimde lanet olsun aşkına
geçen giden bu yıllar gelmez artık anlamadın mı
bi şarkı yazdım öyle dinle sen hatırladın mı
unutmuşsun belkide benimle ağladın mı
üzülme diyordunya bu kalbi yakmadı mı
nankör olmasın bi insan olmasın be harbiden

verdiğin değer kadar değermisin be söylesem
***SONDARBE***
yalan, herşeyin yalan senin
gülünce gördüğün bu gözlerimse ağlayınca kanrevan
düştüğüm bu sokaklarda maddelerdi tek kalan
ben değildim önce varolup sonra kaybolan
nakşederdi gözlerim aşka değer sözlerinde
kaybederdim kendimi yalan mı söyle bi
kafamda bi kurşun ve ihanetinin bedelini
sonunda ölüm var desende farkeder mi ki
bıraktığın her gecemde artık ebnde üşüyorum
ve rüyalarda titreyip hayalde yaşıyorum
her çalan kapımda senin hayalinle açarken
yokluğunla bekleyip küfredip sövüyorum
övüyorum ben ihanetini gerçek olan herkese
kahrolurdum biliyosun bi günde ölmesem
yolundaydı herbişey aşkından dönmesen
ve bi gün mutlu olurduk bu aşkı gömmesen
şimdi şarkılarda istenen bi sen ve ben varız
yokluğunla varolan çıkmaz bi yoldayım
boşluğunda kaybolan benim adım ve nefretim
dün öldürdüğünüz genci bugünse defnedin