Uyan Yalancım
Verse1
Nemrutun yüzünde maske dursa dahi bende uymuyor
ve sormuyor zaman hayata afetler verirken.
Niyetten ötürü olmasada gözlerim dalarken ölüme dair hayallere
Cesaretimi tut kolundan.
Yolundan çekildim bu gece umut kervanın.
Fermanının en başında adımı gördüm kaygılandım.
Hatırladım da birden önceki yalanlarını.
Ortaokul sıralarında ayaklarımı kaydırandın.
Uyan yalancım. Kefen beyazı kap ve gel.
Şu düşen başımı kaldırıpta omuzlarıma desteğin gerek.
En dürüst biçimde , şekillen gözümde
Çevirdim yüzümü söyle. Hakiki kervanın nerede?
Unutmadım ben anne merak etme beklemeyi.
Dün gece de umdum yine dualarımla ekmeğimi.
Ektiğimi biçiyor olsa dahi hayat fakirleri.
Güç bulupta gelicem hayal prensesim bekle beni.
Verse 2
Bak bir küçük hanım.
Yanaklarımda gamzeler kanar ve nedenleri bakışlarımı gizemle sardılar.
Ben dokundukça tenine titreyen şu melodilerin.
Ziyaret eder beni huzur kal dedirten laf kadar.
Bir gaf yaparsa aklım diye korkular taşırdı fikrim.
Kaçsa ikisi birden deyip aynalarda irkildim.
Ben ve benden yitirdiklerinle mutlu olsun dediğim
insanları gördükçe mutluluktan tiksindim.
Sor bir kez damaklarınla tanışmış mı pişmanlık ?
Biz usule uygun olmayan kaderle yaşlandık.
Büyük bir aptallık. Giden hata görür sandık.
Görmedikçe gözleri karanlığa alışmış artık.
Pansumana ihtiyaçsız son deminde kalem kanar.
Rutubet tutarsa gözün sargılarımı tut çıkar şu şarkılardan.
Gerekse uykulardan kaldırıpta sancılarla kalbine dokunsun mu ihtiyarlar ?
Giryan