Üstüme gelme yaramı delme hayat bir çelme elini verme
Düşmana önden korku verdim
Ardından yumrukalayıp yere serdim
Dakikaler satlerim oldu dondu saatlerim günlerim oldu durdu
Atmaz oldu tarihim akmazoldu açmaz oldu sözlerim ağzımı
Hayal kurmaz oldu beynim dondu sanki zihnim
Rüzgarı takip edercesine gezdim sezdim
Kötülükleri ezdim geçtim dağları karları çattık kaşları
Bazen soluk alır beklerdi tilki

Nakarat
Ümitsiz dağları aştım geldim dosta düşmana sözler verdim
Bizim tilki elbet dönecekderdin hayatta ilkkez rüyamı yendim...

Ekledim dakikaları günlere
Telefon başınadki nöbetlerime sorun beni
Yoktu öyle hemen dönmek yoktu ölmek sönmeyecekti bu ışık
Yıllarca tilkinin kalbi kırık olada dönecek zamanla yarışarak
Geçecek bir savaş dostluklarım eriyor yavaş yavaş
Güneş kadar uzaklarda olsalrda kalbim onlar için atacakbir gün istanbul sokaklarında gözlerim
O zaman yakacak çakacak sözlerim
Atacak dakikalar sadece benim için....