ellerim kanardı avuç içlerim
şakaklarıma değdi beynim bulandı.
Rutinime giden o sokağı geçtim,
geçmiş andım gözüm sulandı
herşey o kadar sade ki,
bir düzen içinde döner bu çarklar.
estetik dolu bakışlardayım ben
bana düşmandı arkadaşlar.
bir kere daha, bir kere daha sıkın bu sineme o kurşunları
Attığım adımın hesabını kes
Beklerim artık akşamları.
Ankara bana göz kırpmaz, hırslarla boğuşuyor o sabrı yandı
İçimi dökerim kalemimle çünkü beni bir tek o anladı.

Bir şey var, bir şey var bu sahnelerde içime attğım
Kanı donmuş bu caddelerde varlığım yok kendime kattığım
Herşey ters, herşey ters yine de bu hayata sıkıca sarıldım
Hasmım yok, hısmım çok ama ben kendi egomdan arındım.

dert dediğin ne olaki dostum, son kez bizim için çalıyor çanlar
Geçmişi an, geçmişe tap, yaşadık illaki tabi bi zamanlar
Yokuş aşağı indik bitti kolay kısmı bu hayat tabiki
Zirve ve için çabalama varken, yitip gidenler güzel insanlar.

elimde tüten bi tek sigara bana beni gösterir baktıkça ona
ama, zorda kalan güneş gibi asla batıp doğamadım boş kuyulara
yaşadıkça doğar güneş, benim yaşamaya dermanı kalmadı hepten
başım ağrır her daim, benim alkole meyyalim vallahi dertten
(E.A.K)