Bulanık bir sabahta bu sonbahar ayında
Kuşlar bile göç etti soğuktan sıcaklara
Yapraklar gibi güçsüz solgun ağaçlarda
Benim kadar yorgun uzandılar kırlara

Dökülen yapraklar gibi yorgun düştüm yere ruhsuzca
Kırık bir bankın yanında yapayalnızım bu hayatta...

Bu soğuk sonbaharda üşüyorum ben
Bu puslu sonbaharda yalnızım ben

Senden geriye kalan yaşattığı sonbahar
Kadehimde senin gibi ucuz şaraplar var
Bir sonbahar sabahı bu akrep kadını
Günler geçtikçe yaktı zehri son yalımı

Ama sen beni hiç sevmedin, benim seni sevdiğim kadar
Hiç sevmeyecek gibiydin bir kedinin dostluğu kadar

Bu soğuk sonbaharda üşüyorum ben
Bu puslu sonbaharda yalnızım ben
Üşüyorum ben
Yalnızım ben, üşüyorum ben...
Gidiyorum ben...