Şu İstanbul tam yedi tepedir
Bunlardan biri de Cihangir
Yolları karışık, bir labirent gibi
Sokakta dolaşır kurnaz tilki
Cihangirde tek kapılı evde
Oturur yedi kişi alemde
Dağılır tayfa,çıkarlar sokağa
Elli türlü tehdit, elli türlü takla
Rasta babayı kopartmışlar
On adam, evini basmışlar
Biz orda değildik, olayı görmedik
Orda olsaydık, müdahale ederdik
Cihangirden aşağıya kaçmış
Kazancıda sıkıştırmışlar
Üç el havaya atıp, gerisini bacağına sıkmışlar
Al al al
Bi de bunu al
Seni haylaz, seni gidi yaramaz
Seni yaramaz, seni gidi afacan
Seni afacan, seni gidi hınzır
Seni hınzır, seni gidi yaramaz
Kafası güzel, kendi güzel
Ruhu güzel, mevzu özel
Ama ona yine tuzak kuruyorlar
Yine ona çakallık yapıyorlar
Orospunun teki peşine takılmış
Bunu bir güzel kafakola almış
Bizim rasta, olmuş ona hasta
Ona sorarsan, karı on numara
Lan, yola yola yola bir şeyi bırakmadılar
Lan, ne varsa elinden aldılar
Bir değil, iki değil, üç değil
Bu yollar hayatına mal oldu
Rastaaa...
Rastaların babası, babaların babası
Cümbüş rasta, cümbüüşş..
Rastaların babası, babaların babası
Oooo
Çevremizde tam yedi gezegen var
Bir güneş, bir ay, bir de o var
Rastaların babası evrene sığmaz
Gezer, gelir, koşar, yine yorulmaz
Cihangir de bir gece oldu
Gecenin adını rasta baba koydu
Allem kullem, haytalık peşinde
Önemli değil, rasta hep bizimle!