Nasıl yürüyor yarına insan
Kahraman ve korkak
Nasıl seviyor bitiyor insan
Suskun, yalın ayak
Yüzünde çizgiler bu zaman, bu çağ
Keskin bıçak
Nasıl unutur, unutur insan
Söyle nasıl olacak
Bırak kalsın yüzümde gözyaşın
Terketmen gidişin kalışın
Bırak kalsın o sevdan aşkın
Tanıdık kal ya da arkadaşım
Bu akşam masada kırılmış, bitkin
Kadehlerdeyim
Bedenim burada gitti sevdam
Bilmem ki nerdeyim


Belki mehtaba asılmış sicim
İplerdeyim
Belki kesilmiş bileklerim
Hatta ölümlerdeyim
Bırak kalsın yüzümde gözyaşın
Terketmen gidişin kalışın
Bırak kalsın o sevdan aşkın
Tanıdık kal ya da arkadaşım
—– ŞİİR —–
Her yağmurda beni hatırla
Sarılıp ağlayan şehrin kışında
Bir bordo battaniye sıcaklığında
Tam olarak hatırlayamadığın bir mazi iskelesinden
Bakıp gördüğün uzaklara
Her yağmurda beni hatırla
Ellerimden güller dökülüyor
Sözcükler düşüyor beynimin hücrelerinden
Redifsiz bir divana dönüşüyor uyaklar
Ne duman duman arka sokaklar
Sincice öldürüyoru beni kalabalıklar
Boğuluyorum gel kurtar beni
Saçlarını öptüğüm parklarda
Her yağmurda beni hatırla
Belki bu şiirin üstüne bir mektup yazarsın
Olmadı bir kartpostal
Ön yüzünde muhteşem bir İstanbul fotoğrafı
Arka yüzünde iki satırla
Her yağmurda beni hatırla