1. Verse (Emre Baransel)



Gazetende sür manşet!

Arka sokakların eski çocukları iş başında

Hansel ve Gratel gibiyim, çikolatadan yapılmış

Sahte evler karşımda, düşlerini arşınla

Düşüşlerinde ses ver bu benim marşım ya!

Dile getirmek yapmanın hasmı olduğunda

Asayiş nah berkemaldir anla, yapanlar değil

Yapılanları zikredenler iğrenç bu diyarda

�Emre sen sen ol sakın ola ağzını açma!�

Eeeh! Devrim gibi geliyorum hazırlan

Değişsin tüm mentalite ve puzzle�lar

Bu duaya aminden başka ne denebilir?

Rezonansım yeni bi rönesans devrine ses!

Handikap pres, koş nefessiz

Kaydet ve çık tefsirlerimi copy-past

Zamanı tükenmeden bırak da aksın

Belki de son gecesinde son şarkısı bu Hiphop�ın

Teybi koydum yere bastım play�e

Takvim yaprakları birbir yerde kalemim nerde

Geçerken hayatım gözlerimden kazıdım duvara

Dönerken plak benim O mikrofona kusan da

İmkansız figürlerin kırık dansçıları

Gececi Da Vinci ruhlu sokak ressamları

Scratch makinesi turntable üstadları

Mikrofondaki şairler sokağın nabız tutanları

İşte burda hepsi gerçek hiphop!



Nakarat (Esin İris)



Sanma Şehir Efsanesi Hiphop Hiphop

Şehir Efsanesi Hiphop Hiphop

Sanma Şehir Efsanesi Hiphop Hiphop

Şehir Efsanesi Hiphop Hiphop



2. Verse (Ceza)



Şehir için yazılmış onca söz ve kafiye

Ve bu şehir için doğuyor zaten hergün yeni bir efsane

Hergün seni bekleyen sokaklar içinde milyon insan

Aralarında en farklı olan çıksa çıksa bi tane

Evet rap dediğin sudur biz bu sudan içip kudurduk

Dert anlatmak değil derdim herkes bu suyu içip kudursun

Batı ya da doğudan güneş hep sokaktan doğar

Çok boğarsan eğer şehri rap gelir verir puan

Her şehirde var kural her şehirde bir efsane

Tek şekilde olmaz her iş ben deli Emre divane!

Raptir bizim pervane, ayaklar yerden kesik

Zaten sizin büyük gördüğünüz herşey sentetik!

Bin yıl sonra konuşulmak iyi mi yoksa kötü mü dür?

Şehir sence efsane mi yoksa çoktan ölü mü dür?

Sen miras değer bir iş yaptıysan elbet unutulur

Sen unutma ki her daim hep efsaneler konuşulur!