Verse 1:
Karanlık bir geceydi ve saat 3 suları.
Telefonla aldım haberi ben, ayakta güç duranım.
Artık seni görmek için sadece bir düş kuralım.
Doğ, yaşa ve öl. Bu hayatındır 3 kuralı.

Lanet olsun sanki bende o güne dek kördüm.
Çünkü biricik dedemi en son öldüğünde gördüm.
Öldüğünü gördüğümde öldüğümü gördüm.
Öl, düğünü kördüğümle. Gördüğümü öldür.

Odaya girdiğimde üstüne beyaz çarşaf örtmüşler.
Gelceğine inanmayanlar arkandan su dökmüşler.
Dayanamadım bende öyle gözlerimi saldım.
Çünkü seni ilk defa omuzlarıma aldım!

Yani sende beni küçükken sırtında taşırdın.
Sana gelmek için 3 aydır her treni kaçırdım. (ölemedim)
3 ay keza bu kez aklımı kaçırdım!
Hayat dediğin bu bok artık ölüme dik açımdır.

Nakarat:
Bana anlat bu durumu düzmece.
Yatakta yatıyordu bide dün gece.
Şimdi; nerde? Nasıl? Bir de kimlesin?
Nasıl kimbilir? Toprağa girmesi..

İzlesin gökyüzünden hissedip geri gelip.
Evin her yeri izbedir deli benin..
Canımdan al götür bu durumu..
Bunu ancak ölünce unuturum..

Verse 2:
Sorsan sanki her an moruk 'dün gibiydi” derim.
O'nu nasıl gördüğümü sorma kül gibiydi beniz, feci.
Yüzüne dokundum Allah'ım buz gibiydi teni!
Yarayla bilenmiş bir falçataya tuz gibiydi derim..

Hayat denen bu borcu bir gün çok dağılıp öderim.
Artık bayramlar da gelir dedem toprağını öperim.
Yıkılmamam için biri ayaklarıma fay hat versin.
Ah be dedem öldüğünde verdi bana bir hayat dersi..

Ben de düşündüm lan anla sabahlara kadar.
Bir kitapta yazan kutsal anahtara bak.
Bir anlamı vardı sanki bu dünyaya gelmemizin.
Şu canımızı tek bir şeyin uğrunda vermemizin..

Ağlamayaraktan oluyormuş ya erkeklik. Ağladım.
Senden sonra dedem ben de beni terkettim.
Ölmeden önce son namaz öğleyi kılayım.
Bari öleceksem de en azından öyle yıkılayım.

Nakarat:
Bana anlat bu durumu düzmece.
Yatakta yatıyordu bide dün gece.
Şimdi; nerde? Nasıl? Bir de kimlesin?
Nasıl kimbilir? Toprağa girmesi..

İzlesin gökyüzünden hissedip geri gelip.
Evin her yeri izbedir deli benin..
Canımdan al götür bu durumu..
Bunu ancak ölünce unuturum..