Verse 1:
Sana mesaj atarken de biliyodum benden haz etmediğini
Dayanamadım aldım numaranı halbuki sabretmeliydim
Geçmiş iki buçuk sene ve çok da sular akmış üstünden
Çok sık konuşamıyoz artık zaten belki küstüğünden
Haklısın ne desen hatalıydım bıraktım seni yolda
Bağlanmaktan korkuyorum sevilme hissi beni zorlar
Belki bi kompleks belki de tamamen yabancılaşma
Gerçeği bilsem anlatırdım o yüzden benden uzak dur aşkım
Özür dilesem kimden ne için hiç bi anlamı yok ki
Suçluluk duygusuyla başa çıkamıyom her anım bok gibi
Ama en azından söyledim artık bu beni rahatlattı

Vicdani muhasebem oldu hiç duymayacağın bu şarkı
Verse 2:
Tamam artık sustum duyamazsın sen beni
Yalan oldu sözler gözlerinde yok feri
Sönmüş tüm ışıklar ölmüş tüm umutlar
Karanlık sokaklar adımları ağırlar
Yürürüm yalnız bak peşimdeki gölgem
Nedense kalmadı içimde bir zerren
Hava soğuk nefesler buharlı
Kanım donuk damarlar tıkandı
Yolda gördüğüm bir kaç ifade
Anlatırlar yalnızlık bu böyle
neyse adımlara devam edip yürüdüm
Baktığım camlarda senin yüzün