Hangi evde senin kokun varsa bilki orda yokum

Hergün bi serseri tenine bin iltifatla dokunur

Aynı tonda okuduysak aşkı cazip gelir sesim

Hadi canım senin vardır elbet alcak bi nefesin



Faişenin değer verdiği ruju vede pis teniyse

Gerçek olan bu değilse yalan olan sen değilsin

İstediğine git artık sen soldu artık bu fesleğen

Kabuk tuttu bu dizlerim koşarken ben peşinden



Sahi sende günde üç kez sabah öğle vede akşam

Beni anıp ağlıyosan yada benden kaçıyosan

İnan gram kin ve nefret tutmam sana hey melek

Bilmiyosun sen demek keder denen şeye davet



Şehre senle çöker gece senle batar bu güneş

Paketteki son sigara harman kaldı bekler ateş

Beni senden soğutamaz ne manzara ne fırtına

Belki bundan tonla derdi yükledim ben sırtıma





Nakarat:



Gün gelipte gidince sen bileklerim ağlamıştı

Sanki biraz mutlumuydum bunu sen mi sağlamıştın

Sana bakan gözlerime yeşil koyan bir melektin

Belki bundan böyledir ya yeşil bakan bu gözlerim







Gurur sende cansız ama nefis senle canlanırdı

Aldanırdım hayalimin toz olan bu pembesine

Senden önce hiç bi kadın ölümü benle kutlamadı

Benden sonra gelen sonda sen mi vardın be kadın



Sarhoş olan bi ben bide sana bakan bu gözlerim

Sana bundan hoş gelirdi gözlerimin bu yeşili

Hayal kurmak gibisin sen düşündükçe var olursun

Fakat bilmen gereken şu hayalimdir yok oluşun



Seni sen olduğun için değil bende buldum diye sevdim

Farkı yokki benim için yazda kışta aynı mevsim

Sabah dördün habercisi hafif gülen güneşin

Işıltısı mora çalan gözlerime uykununda gafleti



Umut verir penceremden görünen bi kayan yıldız

Dilek tutup gülerim ben bi başıma vede yanlız

Tek isteğim gözlerimde can vermeni önlemekti

Seni bende her defada yaşatansa bu hasretin