Nakarat x2
Sevmez!
Sorsan hiç kimse yalanı bilmez,
O an ölümün onun işinede, gelmez
Beni es geçsen azrail,
Vadenden geç gelmez, bilmezmisin cahil!

İçi kara gönlün, "O" canı geri besler,
Beni yara bere dolu bi bedene hapset,
Deli gebe usa, gece doğururken el ver.
Kimi arar zifiride karanlık gözler?
Derdin tescilli fahişelik,
Üzülür, risk alıp gir hayat üç gecelik...
Hiç kaybın olmasada güç becerip,
Seni üç kere düşürene, gül gamzeli.
Yeşilde sarfedilmiş saflığının gölgesi,
Gözün kadar yanar döner, sapmış yörüngesi
Bir tek dEM gerekmesin, hayat mümessil seçer seni,
Terkediliş başına, sol omzun genişlesin...
Uslandım, artık adımlarım dengeli,
Yıprandım, vernikli derimi değiştirip aklandım.
Şimdi çirkinim sevdin mi?
Kask aldım, ağır darbeye dayanıklıyım sandım
Gün saydım, bir hiçliğe hiç olan günlerimi yok saydım
Dahil olmadan sen hayatıma sorsaydım,
Güzelliğinden gerisiydi varsayım,
Onlarıda varsaydım, yazık.

Nakarat x2
Sevmez!
Sorsan hiç kimse yalanı bilmez,
O an ölümün onun işinede, gelmez
Beni es geçsen azrail,
Vadenden geç gelmez, bilmezmisin cahil!

Deli saçması gibi geldi bunca hikaye,
Son kozun elindeki sabır içinde bekle.
İlerleyen elde göreceksin, aldığın karar senin
Yanlış yaptığında dahi yolun iki yönde.
Toz kondurmazdı Zangi, çeşit fikir sahibi
Hırsından çatlayan ben değil tam tersi,
Toprak altında başı olan, utanç abideleri,
Akbabalar bile yemez onların leşlerini.
Boşa atılan adımlar ile bir yol alınmaz.
Öğrendim tecrübeyle, tastiklidir cahil.
Kas katı kesildin, soğuk titretir tenini
Açık kapı bırakıp eve davet ettin misafir.
Varsaydım elimde hiç olmayan bir ben varım
Kalmıştım ortada ve açmışım yelkeni,
Almadan yol ve görmeden ufku,
Batar ise gemim bir hiç olmayan ben eksilir...
Toz pembe görmüştüm kızmıştım kendime,
Vakit nakit kırıp geçemedim gülerdim halime,
Maruz kaldınız sizde empoze edilen fikirlere,
Hepinizin hayatı birer pembe dizi bence!

Nakarat x2
Sevmez!
Sorsan hiç kimse yalanı bilmez,
O an ölümün onun işinede, gelmez
Beni es geçsen azrail,
Vadenden geç gelmez, bilmezmisin cahil!