(-Mikail)
Hayal ettiklerimin gerçek olması, tek hayalimdir benim.
İlhamım geldikçe tükenmez kalemde sözlerim.
Hırslandıran düşmanı, faydasız dosttan yeğlerim.
Bİlhassa riyâkar insanları yere sermek isterim.
Fikirler adına öldürülen ,fikirleri savunurken ölen ,
Varmı içinizde yaptığı iş için pişman olmayacağını bilen.
Sanmam, ummam deme inanılmazlığa inan.
Bir bıçak beliriverdi istediklerim gerçek olduğu an.
Bir ömür geçirdim fani , bilirdim dostlarımdaki kini
Bencillikleri hudutu aştı geçti artık yere serdi
Verdi emri gözleri, takip etti hep beni biri .
Siteme yok lüzum , herkes kendi şiirini şairi
Eskimiş kalbimin bitmeyen hikayesi olan sevdam.
Sükûtu ,sabrı çekmekteyim . gürültü kuyusundan.
İkrar ediyorum ; vuslat yakındır an be an
Beni benden daha iyi bilen varsa o da elbet yaradan.

Önümde düğümlenmiş kaç denklem var daha..
Unutmak isteyipte unutamadığım onlarca hatıra.
Şükrette isyan etme eskilerin anısına.. (nakarat)
Birgün gerçek olur hayalin artık ağlama.

(-Emre)
Ellerimdi gözlerimde, bir bebeydi sözlerimde
gördüğüm rüyalardı, gözlerimle raks edende
buna da şükür demekle geçirdiğim onca sene ve
benim olduktan sonra benden ruhumu isteme
Pişmanlık duygusunun duygu seli olduğu bir yerdeyiz
enine göre ölçülen benliğin bencilliğe özendiği yerde
kelimeler birer birer toplanır ışığı bekler benliğimde
kim olsa aynı şeyi yapar derken beni düşün tam dediğinde
Gol yedim ben hayat maçımda, hemde birçok dostumdan
daha da zorlandım yinede yıldırmadı beni, bu sevdam
fazlasıyla hırslandım dayandım her kapıya, kapatılan
hayallerini göm birgün işine yarayacak sakladığın saman
Yapacağın herşeyi belirle, koy bir benliğe al kendine
güle aşık insan ne yapmalı, eline batan dikenleriyle
beni benimse, beni benimle sev ve aslında sevmesende
sana olan aşkım yaradandan bir parça olduğundan içinde