Efkârhane benim olmayışına çığlıklarımın yankısı,
Sen;seni kaybettiğim günden beri geri dönmeyişine rastlantısın,
Benim zamanım,senin zamandı,nasıl azaldı?Bana seni geri kazandır,
Beni sensizliğe gebe bırakma,ben sensiz yaşamaya azaldım.
Ben,beni tanımıyorum seni kalbime attığım aşktan beri,
Seni baştan beri tekrarlıyorum yerin o gökyüzündeki yüzden derin,
Seni sevmekten bile çok seviyorum,sana hissettiklerim o yüzden deli,
Ve bu yüzden benim hayalim,seni düşünürken düşürdüm hâlimi.
Şarkılarım bile seni unutamıyor,ben nasıl unutayım?
Yokluğun hiç bir zaman mola vermeksizin kalem ve kağıdın kurultayı,
Seni kurutmadım,seni unutmadım,ben dağıtamadım bulutlarını,
Aşk döküyor kurtlarını,sen benim olamasan da ben her defasında bizi kutlarım.
Seni bulamadığım zaman saç tellerine anlatıyorum derdimi,
Ben merminim,beni kendine sıksan içinde patlatırım kendimi,
Seni yendim,aşktan sana senden ise aşktan süresizliğine geldim,
Beni sensizliğe verdi,aşk bizi mutluluğa çıkartan bir merdivendi.