Sayedar:
Deli misin nesin, her gece bi kağıt kaleme sarıldın
Hayatını bu kurtarır sandın, sanırım yanıldın
Şimdi pişman mısın söyle, rüyandan ayıldın
Görebileceğin tek şey odada tek başına kaldığın
Şimdi nerede dost dediklerin yada sevgini verdiğin, ne bileyim
Sanki hiç mi birine değer vermedin
Şöyle diyeyim, tek kandırdığın şuan kendin
Güçlü durmak derdindi ve tüm gücünü verdin
Bi kere kabullen herşeyi, bu mağlubiyeti
Mağduriyetin oldum olası hiç bi sonucu etkilemedi, bilirsin
İnadı bırak bu dünyayı değiştirecek ne vaktin, ne de süper güçlerin yok
Süper kahraman da değilsin!
At aklından o kızı da
Çoktan geri dönerdi seni biraz umursasa
Yaptığın hatalardan sonra ancak mucize denir buna
Bak tabanca masada, yanlış bişey yapmak için son şansın, kaçırma!

Nakarat (CharLee):
Kendini kurtar benliğinden
Kendini kurtar bu halinden
Çabaların boşuna mı gitti bu hayatta
Kendini kurtar sen kendinden


Önder Şahin:
Naber ne haldesin? Macera peşindesin
Yarını olmayan hayaller aleminde teksin
Kendin ol ve doğru söyle
Sen ünlü olmanın peşinde değildin, hangi arada ne oldu sana da böyle
Etrafında kimse kalmadığında anladın bu yolda yolunu değiştirmenin zamanı geldi
Şimdi evine git, yuvanı kur, yolunu seç ve bekle
Emeklemekle yol biter, metin olup gülümse
Saçına beyazlar düşer, içine siyahlar eker
Gözüne perdeler iner, hedef belirler
Ben de burada ancak izlerim derim lan Önder
Bi hayrı yok ümit yok, müzik dediğin gelir geçer
Dön bi bak ve gör yaşıtların yol aldı gitti
Sana kader küsünce sanki herşey orada bitti
Biraz konuşmamız gerek bataklık oldu bak evin
Ben anlatınca çok gülümsedin, neydi bildiğin?

Nakarat (CharLee):
Kendini kurtar benliğinden
Kendini kurtar bu halinden
Çabaların boşuna mı gitti bu hayatta
Kendini kurtar sen kendinden