dost saydıklarım kefenimi dikti
ölüm yakın bize, ecel peşimde
hani nerde lan benim gardaş dediğim
neden içiyom ben? nerden bilesin
niye doğurdun ki sen beni ana
her gün vuruyom kuru kuru kubara
çıkarmıyım ki bilmem yarına
bedenim eriyor, kimin umurunda?
bırakın tabutumu kendim taşıyım
kalbimin ritmi ecelle yarışır
dur bir son kez dinle sen beni
bedenim kirli melek gelir mi?
sorma be gardaş kader de böyle
ben mi yazdım ki hadi sen söyle
var mıdır bilmem, ardımdan ağlayan
çoktur bilirim kuyumu da kazan
sevme kızım beni
ben bir serseriyim
esrar ve duman kokarım
ben şarkı türkü bilmem
esrar sararım kova yaparım
sen bara diskoya gidersin
ben sokağa çıkarım
ellerini verme güzelim, cigaraya diye tutarım
sen yatakta yatarken
ben sokakta kalırım
sen saat onda
ben şafakta kalkarım
sen parfüm
ben esrar kokarım
randevu verme güzelim
ben o saatte harman olmuşuuum
ağlayarak doğdum gariban anamdan
yirmi senem oldu bıktım hayattan
gülmedi bahtım gülmedi ustam
çektiğim çile dert kaderim be usta
kimi yaşar hayatı bok gibi parası
kimi bulamaz ana ekmek parası
bu nasıl bir düzen döndürü dünya
adam gibi adam kalmamış usta
bir sevdiğim vardı gitti ele vardı
garibanız usta kimse bize varmadı
ana baba sevgisi sokakta kaldı
bir dilim ekmeği üçe böldük amma
kimsenin rızkına bakmadık usta
satmadık eşi dostu üç kuruş uğruna
o yüzden kaybettik şerefsiz dünyada
bize göre değil usta şerefsizce yaşamak..