Bir bulutta gizledim ben özlemimin közlerini
Bin vurupta aldı kader sade dille sözlenirim
Gir bu ruhla dolsun içim dışım ayrı biçim
Geçip gitmiş yıllar ve adam saymışız hiçi
Kovalıyor yelkovan, yakaladıkça aklaşır
Kafandaki her bi tele farketmeden yaklaşıp
Bikaç kaçık engel olur güvenirsin karnın aç
Sıcak huzur sofrasında attırmaz bi kaç kaşık
Bir anlamı olmalıydı onca hece dökülmüşken
Uzun zamandır odamdayım gördümki bölünmüş kent
Akıl hasta nabız düşük uyanmıyor gönül düşten
Sakin kalıp bekledikçe farkım kalmaz gömülmüşten
Nakarat:
Ben bilmem ama ben bilmem
Salıyorum ipleri gerdirdem
Söndüremezsem beni yakacaklar
Sana yaaar olacaklar
Bir diyardan pir divana atlıyordu ozanlar
Kulaklarsa duymuyorken derdi sade yoz anlar
Hırsla dolan mısralar ihanete öç gibi
Dudaklardan döküldükçe anlayamaz göç kimin
Yol göründü elde valiz dilde bariz pişmanlık
Her adımda büyüyordu şehre olan düşmanlık
Terminalde yankılanan peron sayısı sesleri
Ben yola koyulmadan bir an olsun kesmedi
Hududları aştıkça göz arıyor uzaktan
Gönlün ırak noktasına ulaştırmaz tuzaklar
Başedemez vicdan sızlıyorken bu zadla
Anımsama hatıralar anca yarana tuz aklar
Nakarat:
Ben bilmem ama ben bilmem
Salıyorum ipleri gerdirdem
Söndüremezsem beni yakacaklar
Sana yaaar olacaklar