şimdi çok uzak bir hatıra gibi
o yaşadığımız boynumda bilmece gibi bir düğüm
dört kısa günden bana bir garip sızı kaldı
bir de deli özlemin
ben senin gözlerinin yalan dolan bakışlarını bile sevdim
ben sana bir annenin evladına duyduğu hisleri besledim
ben senin bal gözlerinde
dört kısa günde bilsen neler neler gördüm
sahteyle gerçeğin karmaşasını
yine de sevgini özledim
insan böyle bir duyguyu yaşarken
gerçekle yaşamla bütün bağlantıları kopmuşcasına
ayakları yerden kesiliveriyor
hoş bi zaman bu bağlantısızlık da
yaşam kadar gerçek ve doğal
biliyor musun belki iyi oldu ama
biz yere erken indik
şimdi yarım yaşanmış o şey boynumda düğüm
dört kısa günden bana bir garip sızı kaldı
bir de deli özlemin..
dört günlük bir şey işte
güzeldi yaşandı ve bitti diye düşündük
oysa bir duygusal yük vurduk yüreklerimize
kırılıp döküldük
bir zaman gözlerimizde çiçek açardı
biz hep umudu söndürdük
özledim çiçekleri
sevdiğimiz ne varsa herşeyi özledim
özledim ellerini
gözlerini
ve yanık kokunu özledim