Bir araba, bir ev, sana bunları vadedemem.
Benim bir sevgi barınağım var, gel istersen.
Penceresi mutluluğa bakıyor gel bak üşenmeden.
Neşe, huzur, bereket olur, eksilmez keyfimizden.

İlk cümlesi güzel gelir her şiirin.
Ben seni anlatmasam yazmam şiiri.
Sen beni dinlemesen yazmam şiiri.
Dinleyenler diyorlar ki beso artık bu işin piiri.

Geç oldu, güç oldu, sen benden çıkıp gittin.
Terkedilmiş bir kalpte yıllarca gidip geldim.
Kafayı kırdığımın kanıtıdır bu şarkı.
İstiyorum eskiden yaşadığım aşkı.

Ne ben fazlayım sende, ne sen bende eksik.
Çıkmıyor içimde ki bin türlü pislik.
Halime bak, dünden daha da rezil.
Benim kalbim senin ellerinde eridi.

Yolunda herşey usta, gördüğün gibi.
Sayfalarca yazıyorum ben üşenmeden eskiyi.
İşim gücüm bu oldu benim, tadı tuzu herşeyi.
Bu müzik artık benim hayallerimin gerçeği.

Eskiye nazaran ben daha sağlam, diriyim.
Seninle göz gözgözeyken parlıyordu gözlerim.
Sen geldin ömrüme ömür kattın.
Sen gittin ömrümden ömür çaldın.

Ne yani benim unutmam mı gerek?
Söyle, seni unutmam mı gerek?
Vicdanım rahat değil benim, aşka ürkek.
Bir anda çıkıp gelip beni şaşırtman gerekecek.

Çünkü; ben sende kayboldum.
Bir hiç oldum, senin aşkında boğuldum.
Seni ben aramaktan yoruldum.
Beni sen yormaktan yorulmadın.

Ben seni yazdıkça, deli dediler, güldüler.
İki şeyden vazgeçmedim bunu da bilsinler.
Seni yazmaktan ve seni sevmekten.
Neyse düşlediğim güzel günlere pisle sen.

Özlediğimi söylemekten bıkmayacağım hiç.
Şarkılarımın konusu hep sen olacaksın bunu bil.
Ben seni düşündükçe delireceğim git.
Çık gel haydi yarim özledim be deli gibi.