Vaktiyle kapanır tüm kapıların ardından
Aklından zorun varsa hayatıma kara çal
Bu toz pembe gözüküyor dışarıdan bakana
Bu koz renkli değil ölüm riske kapı açar
Yumruklarımı sıktırdı kaderim bi gün daha
Atıldı zarlar oyun temelinde kumpas
Sırtımı dayadıkça her adım bi suikast
Aklıma kazınan oyunun adı hiphop
Risk al, elimden kalemden bi silah
Bugün tuvalini boyadığım o siyahtanda siyah
Hayat kurar tuzak bataklıklar ortasında sana
Para kölesine emreder uğrunda savaş
Sigaramdan arta kalan sade duman şimdi
Fotoğraflar arkasında saklanan bi kimlik
Ütopyamda kaybolan bi çocukluğum resmi
20 yılım renksiz, kalanlarıda eskit
(Nakarat X2)
İçinde çürüdüğüm ütopyalar kadar yalan
Ölüm için bekçilik etmekte dünya
Yazdığım her satır kadar uzak fakat
Yazılan her bi gerçeğin dışında dünyam
Elimde kalan kalır sırtımda teybimle
Anlatılan onca satır kulağına girmedikçe
Bekledikçe masumiyet en büyük tehlike
Bekledikçe sokaklarım döner paranoyak bir şehre
GÜLÜMSE! Önünde yanarken tüm hatıralar
Ödün vermek hayatından kaybolur zaman
Kaybolan bir insanlık madalyonun tersi kadar
Kumdan bi kale kadar içimdeki savaş
Bu rap içimdeki kanayan bi yara satır satır
Hayal kurdukça yaşadığın sadece farkındalık
Gömülürken yer altına kasvetin
Sokakların laneti düşmüyor yüzümden acı ve kir
Bugün kazıdım her şeyi aklımdan
Aslında korkmaktan bıktığım farkında
Yazdıkça, bir çivi daha çak bu dünyaya
Hafımdan arta kalan adamdan arta kalan
(Nakarat X2)
İçinde çürüdüğüm ütopyalar kadar yalan
Ölüm için bekçilik etmekte dünya
Yazdığım her satır kadar uzak fakat
Yazılan her bi gerçeğin dışında dünyam