Fundyy
Yarimdin ellerimden tutmuştun sen severken
Bu şehir bizim şahidimiz sordun mu hiç giderken
Bastıgım toprak olsan kabul etmem artık seni
Yaralı şu gönlüme vurdum kilidi
Arsız Bela
Işıklarımı söndürün bugün ölüm biraz yakın
Bu şehrin en derin yerinde mateminle kalacagım
Bigün yüzüm güler elbet bu sonbaharı yaşarken
Ve unutulan son bi aşkı göreyim sen bana koşarken
Benimle kalmalıydın desemde yetmedi
Her bigün içim yanar umutlarsa tükendi
Nedensiz ayrılıkmış nedenler var gülüm
Öyleyse gelde gitme sensiz ben hergün öldüm
Yazamıyorum kağıt kaleme düşman oldu ellerim
Herbi sözde gel diyorum anlamadın sevgilim
Kaç günahı işledim senin adınla başlıyo
Allahım bu nasıl bişey gözlerim açılmıyo
Ben senin yolunda beklerim sen hiç beni görme
Giden gelmiyor ne yapmalı beklemek çare mi
Senin yüzünden ulan bozdum işte dengemi
İstediğin oldu ben öldüm teşekkür et hadi
Ben yanarım sen sözünde durmadın
Çok erken bu gidişler sarmadı
Yok artık dönemezsin geriye
Çok yoruldum artık usandım
Fundyy
Yarimdin ellerimden tutmuştun sen severken
Bu şehir bizim şahidimiz sordun mu hiç giderken
Bastıgım toprak olsan kabul etmem artık seni
Yaralı şu gönlüme vurdum kilidi