İçim gittiğinden beri kendime gelmedim
Hiçbir şey yolunda gitmiyordu yolu değiştirdim
Sabah uyandığımda yüzümü yıkarken diş fırçamızın
Hâlâ yan yana durduğunu gördüm her şey leş gibi

Daha önce hiç böyle güzel yanılmamıştım
Ben bir kokuya hiç öyle ayılıp bayılmamıştım
Nasıl ayrıldıysak evimden uzak kalmış gibi hissediyorum
Bizi özlüyor musun bilmiyorum

Dilime dolanmıştı yine bir Sezen şarkısı
Ve lütfen göğsünde başkaları uyuya kalmasın
Hani biz bize yeterdik?
Vardır herkesin sevmiyor çıkan bir papatyası

Taş yutan gecenin ortasında uyandığımda
İsterdim ki uyuyan sen ol kolumda
Kendine sor bakalım sonunun böyle olacağını bilsen
Yine de başlar mıydın bu hikayeye her şeye rağmen?

Nakarat:
Çok kırgınım ama geçmiyor
Şişeden bir yudum alıp içmiyorum
Atari kasetlerim kadar sevmiştim seni
Hava yağmurlu eve gitmiyorum
Bakma suratıma ağlarsın
Zaten bu aralar hayat anlamsız
İsterdim üzerime sinsin kokun
Hava eksi beş sen yoksun

Aynaya bakıyorum da üzülmüş biriyim
Fakat yılmamışım bana yapılanları unutmuş gibiyim
Yıllar değiştirirken yüz hatlarımı
Ben hala seni görürüm umuduyla yaşamışım
Kendime çok ayıp etmişim

Beni iyileştiremez inan hiç bir cümlen
Bir daha taşıyamayacağın aşkların da altına girme
Seni hayatıma aldığım için kendime kızgınım
Sebep ihanetse zoruna gitmemeli seni tek kalemde silmem

Zamanla katı bir insan oluyorsun vedalara hazır
Kimi kadın mutluluk getirir kimi olanı da kazır
Artık eskisi kadar üzülmüyorum ayrılıklara
Bu saatten sonra ihtiyacım da yok dönecek olan devrana

Bazen ağlayasın gelir kahkaha atarak
Asla bilmeyeceksin ne demektir kokunu aramak
Eğer yaşatamıyorsan ölmeyi de düşündürmeyeceksin
Sadece kafam güzelken yazıyorum dertli bir nakarat

Nakarat:
Çok kırgınım ama geçmiyor
Şişeden bir yudum alıp içmiyorum
Atari kasetlerim kadar sevmiştim seni
Hava yağmurlu eve gitmiyorum
Bakma suratıma ağlarsın
Zaten bu aralar hayat anlamsız
İsterdim üzerime sinsin kokun
Hava eksi beş sen yoksun