Bu derdime bu gönlüme, deva değil hiçbir gece
Seni de beni de yakar bu dert inceden
Sevmeli mi görmeli mi, bu derdimi bilmeli mi
Kıyıdan köşeden iki kelam etmedi

Ah etmem durmaz kanar
Dert içen diken sever
Yorgunla yoldaş olan ağlar

Ölmeli mi gülmeli mi
Bu derdimi bilmeli mi
Ölmeli mi gülmeli mi
Bu derdimi...

Kar olup dallardan sarkarak
Uzanıyorum vadinin ilkbaharına
Bir damla olup rüzgarın önünde
Soğuk bir kaynak gibi
Çiçeklere yağıyorum
Çürüyorlar çevremde
Bir bataklığı kuşatırcasına
Ben, hep ölümü düşünmek gibiyim

Uçarcasına geçiyorum bütün cennetlerin
Emin diye bilinen mekanlarından
Bana göre değil çünkü sakin yürümek
Sütunları devirip duvar altlarını oyuyorum
Ta ağzına dalıyorum çağlayanların
Ve dağlardan çığları yuvarlıyorum

Ben, günü bölen çan sesleri gibi
Barışın ve mutluluğun yakasına yapışan
Ve olgun tarladaki orakları andıran
O büyük dünya korkusunun çocuğuyum

Ben, hep ölümü düşünmek gibiyim

Ah etmem durmaz kanar
Dert içen diken sever
Yorgunla yoldaş olan ağlar

Ölmeli mi gülmeli mi
Bu derdimi bilmeli mi
Ölmeli mi gülmeli mi
Bu derdimi...