Ürkütücü bir ıssızlık
Umutsuz bir yalnızlık
Ne bir ses yetişiyor yanıma
Ne bir ışık değiyor yüzüme
Yanım yok ki, bir yer edineyim kendime
Hem ışık olsa neye yarar, yok ki gözlerim
Sonsuzca yitirilmişim, terkedilmişim terk
Arayanım yok, kimseye sesimi duyuramıyorum
Çaresizlikte tutukluyum
Sağır duvarların ardında küçük düşürülmüşüm
Dilim kelepçeli sesim mahpus
Nefesim hiçbir yere yetişmiyor
Ciddiye alınmaz dinlemeye değmez bir gereksizim
Herkes sırtını dönmüş bana
Yüzüm hiçbir göze değmiyor
Ağlasam kimse umursamıyor
En ağır hakareti görüyorum
Hiç kimseye hiçbir şekilde lazım değilim
Olsam da bir olmasam da bir
Eksikliğim hiçkimsenin eksiği değil
...Lüzumsuzum!!!