Nakarat:
Yağmadı kar ıslanmadı defterlerim.
Anlıma yazmadım al. Bu gecede sabretmedim ağlamaya
Bir yüzüm var karanlık bir güzüm var.
Hazandan anlıyor kader kimse öldürmüyor yarını

Albatros:
Bu soğuk denizime döktüm sırlarımı fırtınayla geri döndüler.
Yüzüme düşen çizgiler güçlüler onlar yıllarımı tükettiler.
Dinmediler geçmişin acıları silinip hala beni terketmediler.
Bilmeliler sabrımı öldüremediler.

Bir hayalı kurmak yıkmaktan daha zor buna emin ol.
Kendine sor . döktüğüm yaprakların rüzgarı yok içime düşer .
Süpürülmediler ruhumu çürütürler buna şahit ol.
Tut gözyaşlarını bir kere kendine hakim ol vede sakin ol.

İçimde bir dönüm kurak toprağın çıkar kaktüs dikeni.
İnsan hak aramaz dünya seveli. öyleki pembe bi rüya görmedi gözlerim
Kaymış dilime vurduğum kemerin yok tutunacak bir yeri .
Her deli gibi bende bıraktım sana kendimi . gelip izle beni

Titrek dudağımın şarkısı kış mevsimi doğmaz güneşim.
İster kanadım gökyüzü lakin yok cesaretim fikrim esaretim .
Ettim hayret . aynaya her bakışımda kıyamet kendimi affetmedim.
Yazmaktan usandım fakat aklımı kaybetmedim ..

Nakarat:
Yağmadı kar ıslanmadı defterlerim.
Anlıma yazmadım al. Bu gecede sabretmedim ağlamaya
Bir yüzüm var karanlık bir güzüm var.
Hazandan anlıyor kader kimse öldürmüyor yarını