kimse yokmu? nerdesin??hani anne ellerin?şimdi söyle neyleyim? sensiz soğuk ellerim...tavuk kara qeceler cinden farklı hücreler hep rüyama qirdiler hep beynimi yediler...
yanlız senin evinde yemek yedim elinle halsiz kaldıqım qünlerde aradım boş qözlerle senden önce ben yoktum benden sonra sen yoksun! hiç qitmez mi bu korku niç olsamda yok soquk. hayattaki tek qerçek senin sevqinmiş anne senle yukarı uçmayı çook istedim ben anne..ne arkadaş ne sevqili tutmaz senin yerini acılarla aqlayıp kanattım bu qözlerimi..zamana meydan okumak qelmez benim elimden hazanlara dokunmakk ses ver bana yeniden içtiqim her siqarada düşündüm seni anne qittiqin bu qünden yana üşüyorum ben anne
anne anne kapama qözlerini
qitme qitme daha var qünlerimiz
karardı heryer bırakma beni
cevap ver bana
bırakma beni
her qünümde zorluk vardı..qözlerim kinle baktı kendi köşeme çekildim herkez öldüm sandı insan oqlu parayı mutluluk sanardı hep yanıldı kandırıldı bir çok insan bi hiçe satıldı belkide qerek yokki kalpte tutulan kine nerdesin be anne?aklımdasn her qece sensiz qeçen her qüne bu kin ve nefretim...dünyadaki tek sevqilimsin sen benim. sende olmasan sanki, bi hiçim solmuş bi çiçek qibi kopartılan dalından çıkar bu sözler kalbimin damarlarından anlatılan bi hikaye bi masal deyil ki yaşamdan kopan ve ben insan olmak istemedim hiç bi zaman çünkü boş deyildim dolu olmaya çalıştım hep yaman aldatıldım herzaman anladım sevqiler hep yalan yalann
anne anne kapama qözlerini
qitme qitme daha var qünlerimiz
karardı heryer bırakma beni
cevap ver bana
bırakma beni
anne anne kapama qözlerini
qitme qitme daha var qünlerimiz
karardı heryer bırakma beni
cevap ver bana
bırakma beni