garip bir şair olmuşum senin bu yokluğunda.
koşarken yoruldum senin bu taşlı yollarında.
ben susunca solyanım cığlık attı adeta.
ve çok zor oldu unutmak alıştım bu zorluğa.

Hayatın içinde kaybolan bi ben varım.
satırlarıma seni yazarken acırdı solyanım.
ve sen gibi bi başka ten tenime değmesin benim.
ben ağlayınca gözlerimden düşerdin sen kadın.

inan ki bende ki bu yerini kimse almadı.
sen gidince boş kalan bu elimi kimse tutmadı.

anladın mı ben bu askı böyle sakladım.
yasaklısın bu sahneler inan kafama yatmadı.

kimin yanındasın kiminle hangi koldasın.
verdiğin bu acıların hesabını soramadım.
bence böyle olmadı düşerken elimi tutmadın.
yaş akan bu gözlerim bi başkasınada bakmasın.

uzaklaşıp giden bir yanlız adamı oynadım.
ve aynı yerde dün gibi bu günlerimde yaşarsın.
sen yanımda olmasanda her an solyanımdasın.
benim canım yanar durur senin canın yanmasın.
ellerimde kaldı bir resim birazda dert.
duygular virane oldu yokluğunda sanki pert.
inancın olsun harbi çöküşlerde bende kalp.
ve biter belki ben ölünce sahip olduğum bu aşk.